Laatst ontving ik een e-mail van de mentor van mijn jongste zoon. Zoonlief zit op een school die hier in de regio als zeer goed bekendstaat. “beste ouders” stond er bovenaan. Het eerste waar mijn oog op viel, was de kleine letter ‘b’. Al in de aanhef een fout. Geen best begin. Maar ach, kan gebeuren. Misschien in de haast een tikfout gemaakt. En ik ben als tekstschrijver waarschijnlijk kritischer dan de gemiddelde lezer. Dus, niet zeuren Marjon. Gewoon verder lezen!
Alleen, al verder lezende, bleek het geen tikfoutje te zijn. De e-mail wemelde van de taal- en spelfouten. Dan ga je toch denken: als dit het niveau van een docent is, wat mag ik dan van de kwaliteit van de school verwachten? En precies dat is wat veel van uw klanten denken als zij een tekst van uw hand onder ogen krijgen die vol fouten zit.
Twijfel
74 procent van de hoogopgeleiden in Nederland twijfelt namelijk of hij een zakelijke relatie zal aangaan met iemand die schrijffouten maakt. Dit blijkt uit onderzoek van taalinstituut Taal in het Bedrijf. 74 procent! Dat is misschien wel een groot deel van uw klandizie.
Lastige taal
Toegegeven, het Nederlands is lastig. Zo kennen we in onze taal samengestelde woorden. Daarmee worden veel en hardnekkig fouten gemaakt (kijk maar eens op spatiegebruik.nl). Zet je een spatie tussen twee of meerdere woorden, terwijl ze eigenlijk samen één woord moeten vormen, dan verandert meteen de betekenis van dat woord. Want een lange afstandsloper is nu eenmaal iets anders dan een langeafstandsloper. En een oude kaaskroket is geen oudekaaskroket. Als ik restauranthouder was, zou ik die eerste variant in elk geval niet op de menukaart zetten.
Woordgeheugen
En dan zijn er nog die lastige werkwoordvervoegingen. Hoe vaak staat er niet een ‘d’, terwijl er een ‘t’ moet staan? Dat komt door ons woordgeheugen. Daarin slaan we alle woorden op die we lezen. Dus waarom maken mensen dt-fouten? Simpelweg, omdat werkwoordvormen met ‘dt’ nu eenmaal vaker voorkomen dan met een ‘d’ of ‘t’. ‘Wordt’ bijvoorbeeld, zien we 65 keer vaker in een tekst staan dan ‘word’.
Schrijft u foutloos?
Dit alles brengt mij op een vraag. Hoe vaak hebt u zelf een tekst geschreven voor uw bedrijf? Een stukje over een nieuwe dienst of product voor op uw website. Een advertentietekstje, of een nieuwsbrief die u even in elkaar flanst. En hoe foutloos was die tekst, kijkende naar wat hierboven staat? Hoeveel klanten bent u misgelopen, alleen maar omdat u schrijffouten had gemaakt?
Wellicht denkt u: dat zal toch allemaal wel loslopen! En inderdaad: is het nu wel echt zo erg om schrijffouten te maken in zakelijke teksten? Er zijn meer onderzoekers dan de mensen van Taal in Bedrijf geweest, die zich over dit onderwerp gebogen hebben en ik zal eerlijk zijn: ze spreken elkaar tegen.
Maar toch. Bij mij blijft de vraag knagen. Wat zegt het over iemand of over zijn bedrijf als zijn teksten richting klanten vol schrijffouten staan. Is het desinteresse? Slordigheid misschien? Onwetendheid? En wat zegt dat dan over zijn dienstverlening? Is dat bedrijf wel geïnteresseerd in mij als klant? Maakt hij een potje van de service? Weet hij wel voldoende af van het product dat hij levert, of doet hij maar wat? Eigenlijk blijft er voor u als bedrijf uiteindelijk nog maar één vraag over: wilt u het risico lopen dat u zo op uw klanten overkomt?
[12 september 2014]